Vitaliteit

Via meldingen en notificaties van e-mails, pushberichten, chat- en nieuwsberichten vragen de hele dag door om onze aandacht. Ook als je aan het werk bent. Daardoor is het steeds lastiger om langere tijd je aandacht bij een werktaak te houden. Bovendien kunnen deze onderbrekingen van invloed zijn op de werkstress of arbeidsprestatie. Nick Becker (winnaar 2e prijs David van Lennep Scriptieprijs 2019) onderzocht ‘responsiveness’ als een mogelijke verklaring en mindfulness als mogelijke oplossing.

Duurzame inzetbaarheid was al belangrijk voor werknemers en werkgevers in het onderwijs, in het huidige coronatijdperk is het extra belangrijk de balans tussen werklast en draagkracht in de gaten te houden. Duurzame inzetbaarheid gaat erover dat medewerkers gezond en productief aan het werk kunnen, willen en mogen zijn en het plezier in hun werk behouden. Om de verspreiding van het coronavirus te vertragen, heeft de overheid de scholen gesloten. Wat is er veranderd er in het werk van leraren? En wat is van belang om de balans tussen taakeisen en hulpbronnen in balans te houden?
 

Psychologische perspectieven op zelfmanagement en duurzame inzetbaarheid van werkenden tijdens de levensloop.

Succesvol ouder worden op het werk en duurzaam inzetbaar blijven, hoe doe je dat? Prof. dr. Annet de Lange gaf tijdens haar oratie op 1 november 2019 praktische handvatten, kennis en inzichten.

Een nudge – een duwtje in de rug – is een aspect van de omgeving dat het gedrag van mensen in een voorspellende zin kan beïnvloeden. Stel je voor, je neemt de trap in plaats van de lift omdat je gele markeringen op de vloer hebt gevolgd die naar de trap leiden, dan word je ‘beïnvloed’ door een nudge. In het onderzoek van Franklin To, afgestudeerd aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, draait het niet om nudges van de buitenwereld, maar juist om zelf-geïnitieerde nudges.

Employability – de mate van duurzame inzetbaarheid op werk – in een beroepsbevolking die steeds grijzer wordt. Dit is het onderwerp van de masterthesis van Anneloes Bal, afgestudeerd aan de Universiteit van Tilburg. Anneloes ontving voor haar scriptie getiteld “Employee attitudes towards engaging in sustainable employability initiatives at work: A qualitative study” de 3e prijs van de David van Lennep Scriptieprijs.

In deze wegwijzer(externe link) ontrafelt arbeidspsycholoog Saskia de Bel wat wij nodig hebben om er iedere werkdag tegenaan te kunnen. Ze beschrijft overzichtelijk wat onderzoek ons leert over de fysieke en persoonlijke hulpbronnen die werknemers nodig hebben om niet alleen hun bureau maar ook hun neurale werkprocessen op orde te houden.

Vitale medewerkers zijn gezond, hebben volop energie, en zijn tevens gemotiveerd om productief te kunnen werken. En ze hebben ook nog plezier in hun werk. Geen wonder dat het onderwerp ‘vitaliteit’ – gezien de vergrijzing van het personeelsbestand en vele reorganisaties en bezuinigingen – hoog op de agenda staat van menig werkgever. Of in ieder geval: zou moeten staan.

In dit artikel staat de vraag centraal welk beleid in het MKB wordt gevoerd c.q. kan worden gevoerd ten aanzien van de duurzame inzetbaarheid van de oudere medewerker. Daarbij wordt de duurzaam inzetbare medewerker omschreven als iemand die competent, betrokken, tevreden en vitaal is, en daardoor waardevol is en blijft voor zijn werkgever.

Alle aandacht voor werkstress richt zich vooral op wat werkenden daartegen kunnen doen. Een gemiste kans, vinden Frank Pot en Peter Smulders, omdat niet naar de oorzaak wordt gekeken. Die ligt namelijk in de wijze waarop de arbeid is georganiseerd. Meer eigen regelmogelijkheden voor werkenden kan stress voorkomen. Nu is er niets tegen het lichamelijk en geestelijk weerbaarder maken van werkenden. Maar het thema werkstress is daarmee in eenzijdig vaarwater terechtgekomen en loopt daardoor het risico minder effect te sorteren of zelfs te leiden tot ‘het slachtoffer de schuld geven’.

De verschillen en overeenkomsten tussen werkverslaafde, bevlogen en opgebrande werknemers zijn al vaker onderzocht maar hun drijfveren nog maar weinig. In 2012 deed een aantal onderzoekers onderzoek naar de drijfveren van deze typen werknemers. In het kader van de Week van de werkstress spraken we hierover met een van de onderzoekers, dr. Ilona van Beek.