persoonlijke ontwikkeling

Leven Lang Ontwikkelen (LLO) richt zich op het stimuleren van een actieve houding ten opzichte van leren en ontwikkelen: van ‘repareren’ naar ‘vooruitkijken’ met als doel ervoor te zorgen dat mensen ‘vitaal, flexibel en duurzaam inzetbaar zijn op de arbeidsmarkt’. Een proactieve inzet op ontwikkeling kan voorkómen dat mensen werkloos worden of uitvallen door veranderingen in het werk en verschuivingen op de arbeidsmarkt. Het lectoraat Dynamische Talentinterventies van Fontys deed onderzoek naar deze ‘vooruitkijkers’ en bundelde de praktijkvoorbeelden in een inspiratiebundel.

Kun je als platformwerker leren en ontwikkelen? Arbeidsplatforms hebben de schijn tegen als het gaat om hun aandacht voor de ontwikkelbehoeftes van de individuele, vaak anonieme uitvoerders van werk. Toch doen ook arbeidsplatforms vaak wel iets aan instructie, online training of ontwikkeling. Deel 2 over Werken in de platformeconomie: over (informeel) leren, certificeren, vaardigheden ontwikkelen.

Martine Maes (interventiekundige en begeleider van leer- en veranderprocessen) deelt inzichten uit haar praktijk rondom leren, ontwikkelen en veranderen in organisaties. Ze zet er vijf op een rij: Ontwikkelen ≠ opleiding volgen, eigen regie moet je leren, bewustwording en anders organiseren, samen blijvend ontwikkelen, anders kijken als iets niet werkt.

Steeds meer scholen, kindcentra en kinderopvangorganisaties voelen de noodzaak om opvang en onderwijs anders te organiseren en daarmee beter aan te sluiten op wat kinderen nodig hebben. Tegelijkertijd zien we een grote druk op het hele onderwijssysteem. Vanuit een positieve houding heeft een groep ervaringsdeskundigen de handen ineen geslagen. Met de brigade ‘Anders leren, anders organiseren’ helpen zij collega’s een stap verder. Zo komt de eigentijdse inrichting van leren op een leuke én effectieve manier dichterbij. 

Het Barnum-effect is het verschijnsel dat mensen zeer algemene beschrijvingen die gelden voor het grootste deel van de mensen, juist als heel persoonlijk ervaren. Dit effect werd als eerste onderzocht door de psycholoog Forer.

Testuitslagen laten een momentopname zien, ze geven alleen een beeld van iemand in een bepaalde fase van zijn leven. Toch zijn we geneigd zo’n testuitslag als objectief (en onveranderlijk) te beschouwen: ‘Zo ben ik dus.’ Als we eenmaal een bepaalde testuitslag hebben gekregen, laten we ons daardoor beïnvloeden in onze latere keuzes en plannen, ook al was het feitelijk maar een momentopname.

Loopbaanbegeleiders, scholen en bedrijven hebben een verantwoordelijkheid om jongeren goed op weg te helpen, maar ook van de jongeren zelf wordt een actievere houding verwacht. Leren en ontwikkelen blijft hun hele leven een belangrijk thema. De druk op persoonlijk initiatief, ondernemerschap, leervermogen en flexibiliteit neemt toe. Tegen deze achtergrond is het verheugend dat LOB door scholen steeds serieuzer wordt genomen en er veel initiatieven zijn. Een relevante vraag daarbij is: hoe geven we in scholen ruimte aan persoonlijke ontwikkeling en hoe kunnen we de mini-maatschappij, die de school in wezen is, daarbij benutten?

YQ, het vermogen tot adaptieve zelfregulatie, versterkt de mentale aspecten van 21e eeuwse-vaardigheden: zelfregulering, denken (kritisch-creatief), samenwerken, communicatie, oplossend vermogen. Aan de basis van de mindset YQ ligt de methodiek STOP: onder spanning kunnen blijven denken en ‘schakelen’. Door YQ is de jongere zich bewust van zijn mogelijkheden & talenten en zal hij zich willen ontwikkelen door werk en studie. 

Volgens Juliette Walma van der Molen en Paul Kirschner is het tijd voor een fundamenteel debat over de vraag waarom er meer aandacht moet komen voor toekomstbestendig leren (awareness) en hoe die verandering tot stand kan komen. Hun whitepaper “Met de juiste vaardigheden de arbeidsmarkt op”, uitgegeven door de NSvP, geeft een samenvatting van de kwaliteiten die van belang zijn om goed te kunnen (blijven) functioneren in toekomstig leven en werk.

Medewerkers in de ouderenzorg voelen zich vaak tekortschieten, omdat ze niet de zorg kunnen bieden die ze zouden willen. Ze hebben steeds minder tijd, terwijl er steeds meer van ze wordt verwacht. De zorg wordt steeds zwaarder, terwijl het opleidingsniveau in de sector daalt. Medewerkers ervaren een grote afstand tot het management en de negatieve beeldvorming komt de sector ook al niet ten goede.